Uncategorized

Η αναπόφευκτη κρίση, την οποία διέρχεται ο παγκόσμιος αθλητισμός, αδυνατώντας να γοητεύσει τις νεαρότερες ηλικίες, μοιάζει αξεπέραστη. Η έλλειψη ενδιαφέροντος των νέων δεν περιορίζεται μονάχα στην απροθυμία τους να ασχοληθούν ενεργά με τα σπορ, αλλά έχει επεκταθεί και στα παράγωγά τους.

Πέρασε η εποχή που όσοι έπαιζαν μπάλα θεωρούνταν ή αποκαλούνταν κακώς ανεκπαίδευτοι, αμόρφωτοι, αγράμματοι ή στην ποδοσφαιρική αργκό... «ταγάρια». Ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που σπουδάζουν αυξάνεται προϊόντος του χρόνου και αυτό μόνο απαρατήρητο δεν περνά στην αθλητική κοινότητα… Είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται τόσο με την άνοδο του γενικού μορφωτικού επιπέδου της κοινωνίας, με την ευκολότερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, αλλά και με το όλο και μεγαλύτερο άγχος των νεαρών κυρίως αθλητών...

Ο Σάββας Τσαμπούρης ανήκει στη «γενιά» των σκεπτόμενων ποδοσφαιριστών. Που πέραν της επαγγελματικής ενασχόλησης με την «ασπρόμαυρη» θεά έχουν κοινωνικές ανησυχίες. Μορφώνονται, διαβάζουν, ταξιδεύουν, συνομιλούν.